چالش مومو خطرناکتر از کرونا
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۳۴۱۲۴
مسأله این جاست که اثرگذاری این دست محتواها با کاهش سن مخاطبان به شکلی مضاعف افزایش مییابد و به همین علت هم هست که غالب این دست فیلمها یا چالشها، مخاطب نوجوان را هدف میگیرند.
به گزارش مشرق، هنوز آنقدرها که باید از چالش «نهنگ آبی» فاصله نگرفتهایم که دوباره چالش «مومو» اخبار را به خود جلب کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سال۲۰۰۷ سریال آمریکایی جنجالی با نام «۱۳دلیل برای این که...» روانه اینترنت شد تا داستان دختر نوجوانی را بگوید که پیش از خودکشی دردناک خود، ۱۳نوار کاست ضبط کرده و در هرکدام از آنها یکی از دلایل خود برای خودکشی را شرح دهد.
خودکشی با سریال آمریکایی
انتقادها و مخالفتها با پرداختن به موضوعاتی همچون افسردگی، خودکشی و تجاوز آن قدر از سوی روانشناسان و متخصصان سلامت اجتماعی بالا گرفت که اعتراضها باعث شد نتفلیکس اطلاعیه صادر کند و از تماشاگران بخواهد در هنگام دیدن سریال احتیاط کنند. سال۲۰۱۷ و زمانی که سریال به تازگی پخش شده بود، انجمن ملی روانشناسان مدارس آمریکا هشداری صادر کرد و به نوجوانانی که به خودکشی فکر کردهاند یا میکنند توصیه کرد که از تماشای این سریال خودداری کنند.
مطالعات و گزارشهایی هم منتشر شد که نشان میداد بعد از پخش سریال ۱۳دلیل برای اینکه، بین ۹۰۰٬۰۰۰تا ۱٬۵۰۰٬۰۰۰بار در گوگل کلمه «خودکشی» جستوجو شدهاست و نکته جالب اینجاست که این آمار فقط مربوط به کشور ایالات متحده است.
بیشتر بخوانید:
چالش مومو چیست؟بازی با چالش روسی
تمام اینها در حالتی بود که «۱۳دلیل برای این که..» فقط یک سریال بود و پیوست مضاعفی چون بازی یا شرکت در یک چالش عمومی به آن اضافه نشده بود. اما سال۲۰۱۳ رسانهها از انتشار بازی اینترنتی روسی به نام «نهنگ آبی» گزارش دادند که در آن بازیکن در انتهای فرازند دعوت به خودکشی میشود. اگرچه موج هراس از چالش نهنگ آبی، بسیار جدیتر از مومو، کشورهای جهان از جمله ایران را درنوردید اما این موضوع باعث نشد که کارشناسان رسانه، آن را نوعی حقه و فریب رسانهای ارزیابی نکنند.
اخبار تکذیبشونده!
خودکشی دو دختر نوجوان در اصفهان که ابتدا در اخبار مرتبط با «نهنگ آبی» دانسته شد، به تقویت وجود چنین چالش جنونباری دامن زد و از قضا جستوجو حول و حوش آن را بالا برد. همان موضوعی که متخصصان حوزه تربیت و رسانه را بیش از حالت معمول نگران میکرد. برخی معتقد بودند که پرداختن به این دست چالشها در فضای رسمی خبری، باعث فراگیر شدن آنها و تحریک کنجکاوی افراد خصوصا نوجوانان میشود و جامعه درست در راستاینقض غرض قدم برمیدارد.
برخی با نگاههای بدبینانهتر اعتقاد داشتند که این دست خبرسازیها برای ایجاد انزجار یا دستکم احتیاط توسط خانوادهها برای اعمال نظارت بیشتر بر فضای مجازی انجام میشود. با تمام اینها در حالی که برخی کارشناسان اصرار داشتند که خودکشی این دو کودک را به چالش نهنگ آبی ارتباط دهند، محمدجواد آذریجهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، ارتباط این خودکشیها با چالش نهنگ آبی را تکذیب کرد و گفت: «خودکشیهای اصفهان هیچ ربطی به چالش نهنگ آبی نداشته و این چالش اتفاق نیفتاده اما به هرحال باید مراقب باشیم.»
چالش آرژانتینی
حالا نام «مومو» بهعنوان چالشی دیگر از این نوعسر زبانها افتاده است. آنطور که گفته شده پس از تماس شمارهای ناشناس در پیامرسان واتسآپ که تصویر عروسکی زشت روی آن قرار دارد، کاربر به چالشی خطرناک که مخلوطی از خودآزاری و خودکشی در آن قرار دارد، دعوت میشود. ظاهرا این چالش از فضای فیسبوک آغاز شده و ابتدا در کشورهایی چون آرژانتین و سپس ایالات متحده آمریکا، آلمان، فرانسه در میان نوجوانان رواج پیدا کرده و بعد هم به سایر کشورها سرایت کرده است.
توصیه پلیس فتا
در این چالش، کاربر نوجوان تحریک به اقدامات خشونتبار علیه خود مانند آسیب رساندن و یا خودکشی میشود. برخی گزارشها از سراسر کشور حاکی از آن هستند که تماسهای مشکوکی در واتسآپ با برخی کاربران نوجوان و دانشآموزان گرفته شده و پلیس فتا نیز از سوی برخی والدین، گزارشهایی دریافت کردهاند.
با این حال پلیس فتا ناجا با اشاره به ارسال کلیپهای مومو برای برخی کاربران به خصوص دانش آموزان اعلام کرده است: «والدین تهدیدات ارسالکنندگان کلیپهای مومو را جدی نگیرند و استرس و اضطراب به فرزندان خود منتقل نکنند.»
به هر شکل رسانههای نوین نشان دادهاند که واقعا از قدرت اثرگذاری بیرقیبی در میان مخاطبانشان برخوردارند. محدود شدن پخش و تولید سریالهایی نظیر «۱۳دلیل برای...» بیش از همیشه اثبات کرد حتی یک فیلم ساده میتواند از چنان تاثیری در میان مخاطبان خود برخوردار شود که آنان را وادار یا دستکم ترغیب به اقداماتی غیرعاقلانه و خطرناک کند.
مراقبت از کاربران کمسن
مسأله این جاست که اثرگذاری این دست محتواها با کاهش سن مخاطبان به شکلی مضاعف افزایش مییابد و به همین علت هم هست که غالب این دست فیلمها یا چالشها، مخاطب نوجوان را هدف میگیرند. در واقع حتی اگر فرض کنیم که خود چالش یا خطرناک بودن آن، موضوعی ساختگی است باز هم هدفگذاری آنها بر طیف جوان و نوجوان نشان میدهد که نگران کردن خانوادهها به عنوان بخش اصلی جامعه از این مسیر بسیار سهلتر است.
اما جدی گرفتن این خطرات از سوی خانوادهها نباید به قیمت محدودسازی یا برانگیختن مضاعف کنجکاوی فرزندانشان تمام شود بلکه فضای جدی بیش از پیش همراهی والدین را در کنار فرزندان میطلبد. این روش در کنار آزاداندیشی و هشدار دادن نسبت به خطرات و کنترل حسابشده، تنها راهی است که کودکانونوجوانان را در برابر آسیبهای فضای مجازی بیمه میکند.
منبع: صبح نو
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا قره باغ ایالات متحده آمریکا آرژانتین نهنگ آبی اینترنت اصفهان فرانسه مومو ایالات متحده آمریکا ارتباطات و فناوری اطلاعات ایالات متحده چالش نهنگ آبی خانواده ها چالش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۳۴۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موج مهاجرت پرستاران به کشورهای خلیج فارس
با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذراندهاند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، ساعتهای کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفتها و اضافهکاریهای اجباری و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیرهای همیشگی در پرداخت معوقهها، کارانههای زیر یک میلیون تومان و حقوقهای ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفهشان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.
طی سالهای اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بودهایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقتفرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را میخوانیم و میشنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دستهجمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دستهجمعیشان در ماههای گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک سال گذشته بارها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.
۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیفسوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعدههای خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران به این موضوع اشاره میکند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذراندهاند و به پرستاران طرحی شناخته میشوند، جذب کند.
علوی میگوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها میتوانستند طرحشان را به تعویق بیندازند، اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کارها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درسشان تمامنشده، طرحشان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.
پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستنددر دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قرادادهای کوتاهمدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستانها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی میگوید و ادامه میدهد: وعدهها باعث شد که خیلی از پرستارها با وجود اتمام طرحشان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کملطفی و بیمهری مسئولان مواجه شدند.
این فعال صنفی پرستاران میگوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خواندهاند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمیگیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشدهاند.
از تغییر شغل تا مهاجرت به کشورهای عربیمیانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید و ادامه میدهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل دادهاند؛ در تاکسی اینترنتی کار میکنند، آنلاینشاپ زدهاند و .... فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی میکند.
علوی میگوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کردهاند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.
او میگوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین میکند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب میزند. نه به کس دیگری.
هر ساعت اضافهکاری ۱۵ هزار تومان!قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید، اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: این قانون که گفته میشود اجرایی شده، با چیزی که در شیوهنامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت میکنند.
الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم
علوی توضیح میدهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که دهها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بارها در روزهای پرستارِ سالهای مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکیدهای رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.»، اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!
به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافهکاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافهکاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان میدهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.
لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کروناوزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامهای به ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری از او خواستهاند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریهای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند.
علوی میگوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.
این فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیروها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم میخورند.